نماد سایت کنزا صنعت الموت

مروری بر سیستم زمین TNCS

 

ارت یا اتصال زمین، اتصال نقطه خنثی منبع تغذیه به زمین است، می‏توان مهمترین اهداف اتصال زمین تاسیسات و تجهیزات الکتریکی را بصورت زیر بیان نمود:

چندین مدل آرایش و پیکربندی اتصال زمین در شبکه‏های برق و مصرف‏ کننده داریم، در اینجا نگاهی به سیستم زمین TNCS خواهیم داشت.

 

سیستم زمین TNCS

در یک سیستم الکتریکی که بر اساس سیستم TNCS آرایش شده است، بخشی که در سمت تامین انرژی قرار دارد، بصورت TNC طراحی می‏‏شود و بخشی که در سمت مصرف کننده قرار می‏گیرد، آرایش TNS دارد، با ترکیب این دو آرایش و در کل شبکه برق از نقطه آغازین تا نقطه انتهایی، آرایش بصورت TNCS خواهد شد، در نتیجه از همینجا می ‏توان به این نتیجه رسید که سیستم زمین TNCS در بسیاری از موارد، خصوصیات مشترکی با  سیستمهای TNC و TNS دارد.

ویژگیهای سیستم TNCS

یک– خط خنثی(نول) به هادی حفاظتی PE متصل می‏شود. هنگامیکه جریان نامتعادل شبکه زیاد باشد، حفاظت تجهیزات الکتریکی تحت تاثیر نقطه خنثی خواهد بود، سیستم TNCS می‏تواند ولتاژ بدنه تجهیزات را نسبت به زمین کاهش دهد، ولی نمی‏تواند بطور کامل آنرا از بین ببرد.

میزان این ولتاژ به مواردی مانند عدم تعادل بار در سیم ها و کابل ها و طول مسیر سیم‏ کشی بستگی دارد. هر چه بار نامتعادل تر باشد و مسیر سیم‏ کشی طولانی‏تر باشد، مسیر حرکت جریان خطا به سمت زمین طولانی‏ تر می‏ شود و همین مساله می‏ تواند باعث خطراتی شود.

در نتیجه جهت کاهش اینگونه مشکلات، نیاز است از افزایش جریان ناشی از عدم تعادل بار، جلوگیری نماییم و خط PE بطور مکرر، زمین شود.

دو– خط PE نمی‏تواند بطور مستقیم به سیستمهای حفاظت از نشتی وارد شود، به این دلیل که محافظ نشتی در انتهای خط باعث تحریک و تریپ محافظ نشتی ابتدای خط می‏شود و باعث قطعی گسترده برق می‏شود.

سه– خط PE فقط و فقط در بخش ورودی شبکه الکتریکی به هادی نول متصل می‏شود و اتصال آنها در هیچ نقطه دیگری جایز نیست.

چهار– در سیستم TNCS، تجهیزات و مصرف‏کننده ها  فقط از خط PE می‏توانند به زمین متصل شوند و اتصال زمین از طریق دیگری جایز نیست.

با برسی بیشتر می‏توان به این نتیجه رسید که سیستم TNCS در واقع همان سیستم TNC است که اصلاحات و تغییراتی بر روی آن انجام شده است ولی مفهوم و نوع عملکرد آنها تقریبا یکسان است

هنگامیکه ترانسفورماتور سه فاز بطور مناسب زمین شده باشد و بارها در حالت تعادل باشند، استفاده از سیستم TNCS می‏تواند گزینه مناسبی باشد ولی از طرف دیگر در بارهای نامتعادل و ترانسفورماتور و پست‏های اختصاصی، استفاده از سیستم TNS گزینه مناسب تری خواهد بود.

 

آرایش سیستم زمین  TNCS

در ابتدای سیستم، یک هادی وظیفه هادی‏های PE و نول (N) انجام می دهد و در واقع PE و N یا هادی هستند ، ولی در ادامه مسیر، این هادی‏ها بطور کامل از یکدیگر مجزا هستند و از هیچ نقطه ای اتصال آنها مجاز نمی باشد. در نتیجه در محل ورود برق به ساختمان، PE و  N به یکدیگر متصل می‏شوند و از آن به بعد، بصورت دو سیم یا دو هادی کاملا مجزا در تمام مسیر به مصرف کننده ها سیم‏کشی می‏ شوند. از این اتصال به همبندی اصلی یاد می شود.

در سراسر شبکه توزیع و تامین برق، هادی خنثی مکررا  زمین می‏ شود، این زمین شدن مکرر باعث می شود که در سیستم زمین TNCS از آن به هادی PME(PROTECTIVE MULTIPLE EARTHING) یاد شود.

 

 

مقایسه سیستم زمین TNCS و TNS

در سیستم TNCS در صورتیکه خط اصلی خنثی که در این سیستم همان هادی PEN است، شکسته یا قطع شود، تجهیزات روی آن خط در معرض ولتاژهای خطرناکی نسبت به زمین قرار می‏ گیرند، بنابراین نیاز است الکترودهایی در طول مسیر در نظر گرفته شود تا بتوان به کمک آنها، خطر و خسارت را به حداقل رساند، یعنی نیاز است اتصال زمین‏های مکرر یا همان هادی PME را ایجاد نماییم.

مزیت های سیستم زمین TNCS

 

مشکلات سیستم TNCS

 

سخن پایانی

با توجه به خصوصیات سیستم TNCS می توان نتیجه ‏گیری نمود که در برخی از مصرف کننده مانند پمپ بنزین‏ها، ایستگاه‏های گاز، مراکز داده بزرگ، روشنایی پارکها و بیمارستان‏های بزرگ و تخصصی، این سیستم کارایی لازم را ندارد و می‏ تواند خطر آفرین باشد و در این شرایط سیستم زمین TNS مناسب ‏تر و امن‏ تر می ‏باشد.

 

خروج از نسخه موبایل